استخوان ران

استخوان ران یا فمور سه قسمت دارد و همچنین بزرگترین و بلندترین استخوان بدن است. قسمت بالای استخوان ران شامل سر استخوان ران ، تروکانتر بزرگ و تروکانتر کوچک است. سر استخوان ران در تشکیل مفصل ران شرکت میکند. قسمت وسط استخوان ران به صورت سیلندری و لوله ای است، در سطح پشتی یا خلفی این قسمت از بالا تا پایین یک برجستگی طولی وجود دارد که به آن لینا آسپرا میگویند. قسمت پایین استخوان ران بصورت دو نیمکره داخلی و خارجی بنام های کوندیل های ران است و در تشکیل مفصل زانو شرکت می کند.

طول استخوان ران یک انسان بالغ حدودا نیم متر و قطر آن در قسمت وسط حدود یک اینچ است. این استخوان توانایی تحمل ۳۰ برابر وزن انسان را دارد. استخوان ران بسیار قوی و محکم بوده و در بالا در تشکیل مفصل ران و در پایین در تشکیل مفصل زانو شرکت می کند.

.  سراستخوان :

این قسمت استخوان دارای یک سطح محدب بوده که به شکل کره می باشد و با غضروف پوشش داده می شود. مشخصه آن یک فرورفتگی غیر مفصلی موسوم به فووآ بر روی سطح داخلی اش است که محل اتصال رباط سر استخوان ران می باشد. از داخل این رباط شریانی عبور می کند که مسئول تغذیه سر فمور می باشد که در برخی بیماری ها تغذیه این قسمت دچار مشکل می شود.

.  گردن استخوان :

این ناحیه محل اتصال سر استخوان به تنه استخوان بوده و حالت استوانه ای شکل دارد. زاویه ای که گردن استخوان فمور با تنه آن دارد ، 125 درجه بوده و باعث بالا بردن سطح تحرک مفصل هیپ و افزایش دامنه حرکتی آن می شود . افزایش یا کاهش این زاویه می تواند باعث بروز مشکلاتی شود.

.  تروکانتر بزرگ  :

این زائده قابل لمس در قسمت خارج فمور ، محل اتصال عضلات بسیاری از جمله گلوتئوس مدیوس (سرینی میانی) ، پیریفورمیس و گلوتئوس مینیموس (سرینی کوچک) می باشد. این زائده ادامه تنه فمور درست در محل اتصال سر به گردن می باشد و به علت دارا بودن عناصر مهمی نظیر بورس و عضلات مستعد آسیب می باشد.

.  تروکانتر کوچک :

  این زائده استخوانی نسبت به تروکانتر بزرگ ، کوچک تر بوده، دقیقا زیر نقطه اتصال گردن استخوان به تنه آن به صورت برآمده و برجسته قرار گرفته است و محل اتصال عضله ایلیوسواس می باشد.

.  خط اینترتروکانتریک :

قسمت برآمده استخوان که در ناحیه جلویی استخوان فمور و قسمت تحتانی آن قرار دارد، خط اینتروکانتریک ناحیه ی اتصال قوی ترین رباط ها و لیگامان ها در مفصل هیپ می باشد.

.  ستیغ اینترتروکانتریک :

  این بخش نیز از نواحی برجسته استخوانی بوده، نقطه اتصال تروکانتر بزرگ و کوچک می باشد و در قسمت پشتی فمور قرار دارد.

آناتومی عضلات استخوان ران

در اطراف استخوان ران عضلات فراوانی قرار داشته و از بین عضلات عروق و اعصاب عبور می کنند. عضلات اطراف استخوان ران در سه دسته قرار دارند بطوریکه هر کدام از این دسته ها توسط یک پرده بافتی به نام سپتوم از دسته های دیگر جدا میشود.

عضلات ران در سه دسته یا کمپارتمان قدامی (جلویی) و خلفی (پشتی) و مدیال (داخلی) قرار می گیرند.

عضلات قدامی یا جلویی استخوان ران

این دسته از عضلات در قدام یا جلوی استخوان ران قرار گرفته اند و بیشترین توده عضلات را تشکیل می دهند. در این دسته دو عضله مهم سارتوریوس و چهارسر رانی جای گرفته اند.

.  عضله  سارتریوس:

این عضله بلند ترین عضله بدن است. سارتریوس عضله ای بلند و باریک است که در زیر پوست قسمت قدام ران قرار دارد.

.  عضله چهارسر ران:

 این عضله بزرگترین عضله ران بوده و قسمت اعظم توده عضلانی جلوی ران را تشکیل می دهد. واستوس مدیالیس ، واستوس لترالیس ، واستوس اینترمدیوس و رکتوس فموریس چهار عضله ای است که چهارسر ران را تشکیل میدهند. عضله چهارسر قوی‌ترین عضله بدن بوده و همه چهار سر آن اکستانسور یا صاف کننده مفصل زانو هستند. عضلات چهارسر بخصوص قسمت واستوس مدیالیس آن در پایدار نگه داشتن استخوان کشکک در جلو زانو نقش مهمی دارند.

عضلات خلفی یا پشتی ران

عضلات کمپارتمان خلفی ران که به آنها عضلات همسترینگ هم میگویند در سطح خلفی یا پشتی ران قرار گرفته اند و خم کننده زانو هستند. این عضلات عبارتند از:

.  عضله دو سر:

این عضله دو سر بلند و کوتاه دارد. سر بلند عضله از توبروزیته ایسکیوم در ناحیه لگن منشا گرفته و سر کوتاه آن از سطح پشتی استخوان ران شروع میشود. هر دو سر عضله در سطح پشتی و خارجی ران به سمت پایین آمده و توسط یک تاندون به سر استخوان نازک نی یا فیبولا می چسبند . این عضله فلکسور یا خم کننده زانو و اکستانسور یا باز کننده مفصل ران است. عضله دو سر توسط عصب سیاتیک عصب دهی می شود.

.  عضله سمی تندینوسوس :

تندینوسوس : تاندون این عضله در بالا از توبروزیته ایسکیوم در ناحیه لگن منشا میگیرد. عضله در سطح پشتی و داخلی ران به پایین آمده و در پایین به تاندون بلندی همراه با تاندون های عضلات گراسیلیس و سارتوریوس به سطح داخلی و قدامی کندیل داخلی استخوان تیبیا می چسبد. محل اتصال تاندون های این سه عضله را به جهت اینکه مانند پنجه غاز سه شاخه است پنجه غازی یا پس آنسرینوس می نامند. انقباض این عضله موجب فلکشن یا خم شدن مفصل زانو و اکستنشن یا باز شدن مفصل ران می شود . عصب این عضله از سیاتیک است.

.  عضله سمی ممبرانوسوس :

خصوصیات این عضله مانند سمی تندینوسوس است با این تفاوت که تاندون آن در پایین بجز به کندیل داخلی تیبیا به سطح خلفی کوندیل داخلی استخوان ران و به لیگامان های پشت کپسول زانو هم می چسبد .

عضلات داخلی ران

به عضلات کمپارتمان داخلی ران، ادادکتور یا نزدیک کننده های ران هم میگویند و منظور اینست که ران را به خط وسط بدن نزدیک میکند. عضلات این گروه از عصب ابتوراتور عصب گیری میکنند. این عضلات چهار تا هستند:

1. گراسیلیس
2. ادکتور بلند
3. ادکتور کوتاه
4. ادکتور بزرگ

راجع به آناتومی مچ پا بیشتر بخوانید