فهرست مطالب
مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) از استخوان فک پایین و استخوان تمپورال جمجمه تشکیل می شود. در قسمت قدامی مثلث گوش، در قسمت جانبی صورت قرار دارد.
این مفصل مکانیسم منحصر به فردی دارد. سطوح مفصلی استخوان ها هرگز با یکدیگر تماس ندارند ، آنها توسط یک دیسک مفصلی از هم جدا می شوند. وجود چنین دیسکی، مفصل را به دو حفره مفصل سینوویال تقسیم می‌کند که هر کدام توسط یک غشای سینوویال پوشانده شده‌اند. سطح مفصلی استخوان ها توسط فیبروکارتیلج پوشیده شده است نه غضروف هیالین.
در این مفصل سه رباط خارج کپسولی وجود دارد که برای تثبیت مفصل گیجگاهی فکی عمل می کنند:
لیگامان لترال
لیگامان اسفنومندیبولار
لیگامان استیلومندیبولار
وظیفه اصلی مفصل گیجگاهی فکی تسهیل حرکات فک پایین است. این مفصل طیف وسیعی از حرکات فک پایین را امکان پذیر می کند، یعنی حرکات انتقالی (پروتروژن / رتروژن یا حرکات روبه جلو و عقب فک و انحراف جانبی) و حرکات چرخشی (باز و بسته کردن دهان).
چهار ماهیچه اصلی جویدن شامل ماهیچه های تمپورالیس، ماستر، پتریگوئید خارجی و پتریگوئید داخلی وجود دارد. جویدن نیز توسط عضلات زیر هایوئید و سوپراهایوئید تسهیل می شود. هر حرکت در TMJ گروه خاصی از عضلات را فعال می کند .
دیدگاه خود را درج کنید