فهرست مطالب
مفصل شانه از سه ساختار استخوانی اصلی تشکیل شده است :
همه اینها ساختار گوی و کاسه شانه را تشکیل می دهند که دامنه وسیعی از حرکت را امکان پذیر می کند.
مفصل گلنوهومرال از یک مفصل سینوویال گوی و کاسه تشکیل شده است که در آن سر استخوان بازو با حفره گلنوئید کتف مفصل می شود . به دلیل سطح نسبتاً بزرگ سر استخوان بازو نسبت به حفره، خود مفصل همخوانی استخوانی محدودی دارد . برای کاهش عدم تناسب سطوح مفصلی ، حفره گلنوئید توسط یک لبه فیبروکارتیلج به نام لابروم گلنوئید عمیق‌تر می‌شود. در نتیجه برای حمایت ساختاری به شدت به بافت‌های نرم اطراف مثل رباط ها و عضلات بستگی دارد .
مفصل آکرومیوکلاویکولار بین استخوان ترقوه و زائده آکرومیون کتف است.
مفصل استرنوکلاویکلار بین استخوان ترقوه و جناغ سینه است.
در مفصل اسکپولاتوراسیک استخوان کتف و قفسه سینه قرار دارند.
مانند بیشتر مفاصل سینوویال، سطوح مفصلی با غضروف هیالین پوشیده شده است.
ساختارهای غیرفعال اطراف مفصل شانه )لابروم، کپسول مفصلی و رباط‌ها( و همچنین ساختارهای فعال )ماهیچه‌ها و تاندون‌های مرتبط( با یکدیگر همکاری می کنند تا ثبات داینامیک را در طول حرکات حفظ کنند.
کپسول مفصلی یک غلاف فیبروز است که ساختارهای مفصل را در بر می گیرد. از گردن آناتومیکال استخوان بازو تا لبه حفره گلنوئید امتداد دارد. کپسول مفصلی شل است و امکان تحرک بیشتر (به ویژه ابداکشن) را فراهم می کند.
غشای سینوویال سطح داخلی کپسول مفصلی را می‌پوشاند و مایع سینوویال را برای کاهش اصطکاک بین سطوح مفصلی تولید می‌کند.
رباط های زیادی در شانه وجود دارد که استخوان ها را در جای خود نگه می دارند. اصلی‌ترین آنها کپسول شانه را تشکیل می‌دهند و رباط‌های گلنوهومرال نامیده می‌شوند. آنها مسئول نگه داشتن استخوان بازو در جای خود هستند و ممکن است در دررفتگی آسیب ببینند.
رباط گلنوهومرال (فوقانی ، میانی و تحتانی) / glenohumeral ligament : از استخوان بازو تا حفره گلنوئید امتداد یافته و کپسول مفصلی را تقویت می‌کند. آنها برای تثبیت قسمت قدامی مفصل عمل می کنند.
رباط کوراکوهومرال / coracohumeral ligament : از قائده زائده کوراکوئید تا توبرکل بزرگ بازو امتداد دارد. باعث ثبات قسمت فوقانی کپسول مفصلی می شود.
رباط عرضی بازو / transverse humeral ligament : بین دو توبرکل استخوان بازو گسترش می یابد. تاندون سر بلند عضله دوسر را در شیار بین توبرکل ها نگه می دارد.
رباط کوراکوآکرومیال / coracoacromial ligament: بین آکرومیون و زائده کوراکوئید کتف امتداد می‌یابد و یک ساختار قوس مانند روی مفصل شانه ایجاد می‌کند (قوس کوراکوآکرومیال). این در برابر جابجایی فوقانی سر بازو مقاومت می کند.
شاید نام عضلات روتاتور کاف را شنیده باشید. این عضلات اطراف مفصل شانه قرار دارند و باعث حرکت شانه می شوند.
عضلات روتاتور کاف شامل چهار عضله سوپراسپیناتوس ، اینفراسپیناتوس ، ترس مینور و ساب اسکپولاریس می شوند.
Supraspinatus
در بالای خار کتف قرار دارد و مسئول دور کردن بازوی شما از بدن است. بیشتر از بقیه عضلات شانه دچار آسیب می شود.
Infraspinatus
پایین خار کتف قرار دارد و بازو را همراه با Teres Minor به سمت بیرون می چرخاند.
ساب اسکاپولاریس
جلوی استخوان کتف بازو را به سمت داخل می چرخاند.
مشکلات روتاتور کاف می تواند منجر به درد، کاهش حرکت بازو و تاثیر بر ورزش و فعالیت های روزانه شود.
ماهیچه های قدامی شانه که ماهیچه های سینه ای نیز نامیده می شوند، اندام فوقانی را به ترقوه و قفسه سینه متصل می کنند. این عضلات شامل پکتورالیس ماژور، پکتورالیس مینور، ساب کلاویوس و عضله سراتوس قدامی است.
ماهیچه های خلفی شانه شامل تراپزیوس ها ، لاتیسیموس دورسی ، لواتور اسکپولا ، رومبوئید ها ، ترس ماژور و دلتوئید است.
عضله دلتوئید سه بخش قدامی ، میانی و خلفی دارد که مسئول حرکات مختلف در شانه هستند.
بورس یک ساختار کیسه مانند است که حاوی مقدار کمی مایع سینوویال است. عملکرد آن کاهش اصطکاک بین تاندون ها، استخوان و پوست در حین حرکت است. چندین بورس در مفصل شانه وجود دارد:
بورس ساب اکرومیال : واقع در عمق دلتوئید و آکرومیون و سطحی تا تاندون فوق خاری و کپسول مفصلی است. اصطکاک زیر دلتوئید را کاهش می دهد و باعث حرکت آزاد تاندون های روتاتور کاف می شود.
بورس ساب اسکپولار : واقع بین تاندون ساب اسکپولاریس و کتف است. اصطکاک روی تاندون را در حین حرکت در مفصل شانه کاهش می دهد.
بورس های کوچک دیگری بین تاندون های عضلات اطراف مفصل وجود دارد.
مفصل شانه توسط شریان های بازویی قدامی و خلفی سیرکومفلکس که هر دو شاخه های شریان زیر بغل هستند تامین می شود. همچنین کمک هایی از شریان سوپرااسکاپولار (که خود شاخه ای از تنه تیروسرویکال است) وجود دارد.
تمام ماهیچه ها از اعصاب تامین می شوند. عضلات روتاتور کاف عمدتاً توسط عصب سوپراسکاپولار فوقانی و تحتانی و عصب آگزیلاری عصب دهی می شوند. این دو عصب از سطح 5 و 6 در گردن منشا می گیرند.
دیدگاه خود را درج کنید